Bir Aralık
Pencereden baktım, yağmur çiseler,
Serin bir tül gibi iner yeşil tepelere.
Açtım pencereyi, yüzüme bir rüzgar,
Geceyi öpen bir şarkı gibi dokundu usulca.
İçime çektim temiz havayı,
Toprak kokusu, yağmurun ilk dokunuşu,
Gökyüzü gri, ama umut dolu,
Karşıda yeşil tepeler, huzurun bir başka adı.
Bir Aralık sabahı, sessizce gelir,
Hayatı anımsatır, unuttuğumuz dinginliği.
Yağmur yağar, rüzgar konuşur,
Ve biz, bir an, gerçekten yaşarız.
