Gelin kayası, efsaneye göre, birbirini seven iki gencin taşa dönüşmüş halleri idi. Delikanlı, deliler gibi sevmişti hilal kaşlı, gül yanaklı köylü kızını, kız da yağız delikanlıyı. Ama, lakin, kızın babası vermeyince kızı, evlenip yuva kuramadılar. Delikanlı, ömrün ve anın akışı içinde şiddetli bir özlemin pençesine düştü. Zordu yaşamak ikisi içinde. Aşıkların çılgınlığına kapılmışlardı ölümüne.! Bir akşam-iştee o son akşam, deniz kıyısında buluştular. Bir Seiren (deniz kızı) belirdi kıyıda. Seiren ‘in büyüsüne kapıldılar. Onun büyüsüne kapılan yandı demektir. O kişi bir daha dönemez evine. Seiren’ ler denilen bu deniz kızlarının ezgisine doyum olmaz. Öyle bir ezgi ki, dayanılmaz. Bir çekişle çağırır insanı, ezginin, ölüme doğrudur bütün çağrısı.

Yorum bırakın