” Bütün gece uyanık bekledim ve şimdi gözlerim uykuyla ağırlaştı
Uyurken seni kaybederim diye korkuyorum”
Aşkı, hanımında tanımıştı. O’na karşı ölmeyen bir tutkusu vardı . Unutamıyordu. Her cuma günü elinde çiçeklerle kabrini ziyarete gidiyordu. Yalnızlığını anlatıyordu. Kayıtsız zamana acımasızca ama O’na verdiği sözü unutmuyor, sevdiğini söylüyordu…
Evine döndüğünde; deniz kıyısında bulduğu, parlak siyah taşa; Sabır taşına, anlatıyordu duygularını ve derdini! Çatlar mıydı Sabır taşı?
Ey toprak olmuş sevdiğim
duyabilirsen ağıtlarımı
ve güzün rüzgar sesini,
hayalinin dolaştığı evinden gelen sestir o!!!
